320 محصول
روانکاری کاهش اصطکاک و سایش از طریق اعمال یک لایه ی روان کننده بین سطوح متحرک در تماس می باشد. اگر چه این تعریف درست می باشد، ولی روانکاری علاوه بر کاهش اصطکاک و سایش همزمان فواید دیگری نیز دارد. روانکاری می تواند رطوبت، گرد و غبار را از قطعات و ماشین آلات دور نگه دارد. همچنین می تواند باعث تغییرات مثبت در خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سطح گردد و مورد آخر که اهمیت زیادی دارد، روانکاری می تواند منجر به تنظیم دمای قطعات و سیستم های در حال حرکت شود.
روان کننده ها را می توان در پنج دسته روغن (مایع)، گریس (نیمه جامد)، روان کننده های نفوذ کننده، روان کننده های خشک (جامد) و روان کننده های گازی طبقه بندی کرد. دو روان کننده رایج که روزانه با آنها سر و کار داریم روغن و گریس هستند، اما در بعضی کاربردها نیاز است که از روان کننده های خشک و یا نفوذ کننده استفاده کرد. در ادامه به هر یک از انواع روان کننده ها پرداخته می شود.
روغن عمدتاً یا مستقیم از فراورده های نفتی تولید می شود که به آن اصطلاحا روغن مینرال (معدنی) گفته می شود و یا بصورت مصنوعی با استفاده از فرایندهای شیمیایی تولید می شود که به این نوع روغن سینتتیک گفته میشود. روغن سینتتیک یا از ترکیبات نفتی که دستکاری شده اند و یا با استفاده از سایر مواد شیمیایی ساخته می شود. برای نمونه برای روغن ترمز از پلی گلایکول و یا برای روغن هیدرولیک ضد آتش از استرهای فسفات استفاده می شود. هدف از تولید روغن های سینتتیک افزایش پایداری حرارتی روغن می باشد. روغن‌های سینتتیک نسبت به روغن های معدنی گران‌تر هستند و از این رو تنها زمانی در صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرند که بهبود عملکرد قیمت بیشتر آنها را توجیه کند؛ به عنوان مثال، ابزارها و سیستم‌هایی که در دمای بالا کار میکنند و اجزای مهمی از فرایند تولید به حساب می آیند مانند کوره‌های صنعتی.
گریس (Grease) یک روان کننده جامد یا نیمه جامد است که در اثر توزیع یکنواخت ماده سفت کننده (Thickening Agent) در روان کننده مایع (روغن) ایجاد می شود. گریس را می توان به عنوان یک اسفنج پر از روغن در نظر گرفت که اسفنج نقش ماده سفت کننده یا "پایه" را بازی می کند. در واقع ماده سفت کننده روغن و مواد افزودنی دیگر را در کنار هم نگه می دارد و به گریس مشخصات پایه آن مانند ویسکوزیته بسیار بالا، نقطه ریزش بالا و مقاومت عالی در برابر آب را می دهد. روغن که 80 تا 90 درصد گریس را تشکیل می دهد نقش روان کننده را بازی می کند. برای دستیابی به ویژگی های مورد نظر در گریس، انتخاب دقیق ویسکوزیته روغن پایه، نوع مواد افزودنی و پرکننده ها ضروری می باشد.
گریس ها در کاربردهایی استفاده می شوند که به ندرت می توانند روغن کاری شوند و روغن در موقعیت خود باقی نمی ماند. آنها همچنین به عنوان عایق (آب بند) برای جلوگیری از نفوذ آب و سایر مواد تراکم ناپذیر مثل گرد و غبار عمل می کنند. به عنوان مثال از گریس در جعبه دنده ماشین و همچنین جعبه دنده های صنعتی، در کمک فنرها و ضربه گیرهای دستگاه های صنعتی، بعضی از بیرینگ ها استفاده می شود.
خنک کاری به هر گونه فرایندی که باعث انتقال حرارت از جسمی با دمای بالاتر به جسمی با دمای پایین تر بمنظور کاهش، ثابت نگه داشتن و یا تنظیم دما شود گفته می شود. خنک کاری با روغن را می توان به دو قسمت تقسیم کرد. از آنجا که روغن باعث کاهش اصطکاک می شود و اصطکاک خود از نوع گرماست، بنابراین روغن بطور غیر مستقیم عمل خنک کاری را نیز انجام می دهد. در مورد دوم، روغن درون سیستم سیرکوله می شود و گرما را از قسمت های دما بالای سیستم جذب می کند و به محیط با دمای پایین تر منتقل می کند. محیط مورد نظر می تواند هوا، آب، روغن و یا سایر سیالات باشد.
محتوی ارائه شده متعلق به کالاک می باشد و هر گونه استفاده با هدفی غیر از خرید محصول مجاز نمیباشد و مطابق با شرایط و ضوابط کالاک عمل خواهد شد.
